De maan verschijnt
en jij komt op bezoek
bij mijn herinnering

Je zwijgt en lacht
verzacht de pijn voor even
totdat ik weer ontwaak
met niets, alleen

De tijd heeft spijt
dat hij zich heeft vergist
en zelfs de wind huilt van pijn
heeft jou gemist

De maan verdwijnt
laat mij met lege handen
de nacht ze neemt je mee
en laat mij alleen