Rommet tomt. Ein trolldom brutt.
Og du va den sе gjekk te slutt.
Du ba meg
glшmma deg, sa meg:
Alt sе har vжrt va flott,
men slutt for godt!

Sitte aleina, med hjerta tjokt
av smilet ditt, av hud og lokt.
Eg drikke
slantar av blikket
du gav meg raust den ti’
dе du va mi.

Ja, Mariann, eg har fеtt
mжrr en eg gav
sе, ha det godt.