Eg har aldri noken gеng
hatt lerkе sine vinger,
eg har aldri flydd.
Bara gеtt pе grus og gras
og iblant ein drшm av stшv
og stjerner sydd.

Ville bara vжra loffar
ikkje mжrr enn bara det
og ligna sommarbrisen,
konna plystra av og te.

Opp og ner har veien gеtt.
Snodd seg mellom tеrer
og iblandt ein skratt.
Kall meg gjerna dшgenikt.
Uansett, for livet
lшfte eg min hatt.

Ville bara.....

Alt e mitt og ikkje mitt.
Alt e lеn. Eingеng blir alt
betalt igjen
Men den tid, den fjerne sorg.
Ennе e eg mеne, sol
og stjerners venn.

Ville bara....