Du rшrte meg med ein tryllestav,
sе danste du vidt og vekk.
Men takk for smilet du aldri gav
og varmen eg aldri fekk.

Sе kom det viser fra sшr og шst,
fra land der viser gror.
Men tonar e bara mager trшst
og ordе e bara ord.

Eg gav deg sjalet med roser pе,
det finaste eg har gitt.
Men veike roser e visne nе,
og vintrane fryse kvitt.

Det gеr ei visa i alle land
om alt sе e ungt av еr.
Ein bleik poet skape vin te vann
og takke for gamle sеr.